piątek, 17 września 2010
Akt zawierzenia wspólnoty parafialnej Pani Jasnogórskiej wypowiedziany na koniec nawiedzenia przez Proboszcza ks. Karola Andrzejczaka
Niech będzie błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, który w Duchu Świętym – Ciebie, Bogurodzico Dziewico z Nazaretu – napełnił wszelkim błogosławieństwem duchowym w Chrystusie. Wybrana na Jego Matkę zostałaś w Nim i przez Niego odkupiona bardziej niż ktokolwiek z ludzi. W Twoim Jasnogórskim Obrazie z Dzieciątkiem Jezus na ręku weszłaś w progi naszej wspólnoty parafialnej, w krąg naszych rodzin i wspólnot, jak kiedyś przekroczyłaś próg domu Zachariasza i Elżbiety, niosąc to samo orędzie macierzyńskiej wiary i miłości. Dlatego z głębi naszych serc wypowiadamy słowa wdzięczności:
Bądź pozdrowiona, Córko Boga Ojca!
Bądź pozdrowiona, Matko Syna Bożego!
Bądź pozdrowiona, Oblubienico Ducha Świętego!
Bądź pozdrowiona w Przybytku Trójcy Przenajświętszej!
Maryjo! Przyszłaś do nas z tego szczególnego miejsca, jakim jest Jasna Góra Zwycięstwa, aby po raz kolejny wsłuchiwać się i podzielić nasze troski, radości i niepokoje, by umocnić nas w wierze i nadziei, zwycięstwie prawdy i dobra nad wszelkim kłamstwem i nienawiścią. Wysłuchaj nasze modlitwy, które zanosimy do Ciebie z synowską ufnością i przedstaw je Twemu Synowi, Jezusowi Chrystusowi, jedynemu Odkupicielowi człowieka i świata.
Matko naszych serc! Nauczycielko ukrytej i cichej ofiary, Tobie wychodzącej naprzeciw nam, grzesznym i słabym, oddajemy w tym spotkaniu całe nasze życie i całą naszą miłość. Nasze prace, radości, nadzieje i nasze cierpienia. Chcemy całkowicie należeć do Ciebie i razem z Tobą iść drogą zawierzenia Chrystusowi obecnemu i działającemu w Kościele. Prowadź nas wszystkich i zawsze swoją matczyną ręką! Zawierzamy Ci posługę Ojca Świętego Benedykta, naszych księży biskupów, kapłanów, osoby konsekrowane prosząc, abyś ich prowadziła ścieżkami prawdy i miłości oraz pokornej służby Bogu i braciom. Użycz naszym rodzinom łaski głębszej miłości i poszanowania budzącego się życia. Strzeż nasze rodziny i wspólnoty, by zawsze trwały w pokoleniowej zgodzie i błogosław dziełu wychowania ludzi młodych i dzieci. Weź w swą opiekę ludzi w podeszłym wieku, cierpiących z powodu choroby czy samotności – bądź im Pocieszycielką i Uzdrowieniem na duszy i ciele. Zmarłym z naszych wspólnot rodzinnych i duchowych ukaż błogosławiony owoc żywota Twojego, Jezusa.
Przyjmij również modlitwy naszych serc, które znasz i rozumiesz – bez słów... Bądź z nami w każdy czas, abyśmy nigdy nie zagubili wrażliwości na twoje spojrzenie Matki i na Twój głos: „Uczyńcie wszystko, co Syn mój Wam powie”. Amen.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz