W kruszynie chleba Panie jesteś...

W kruszynie chleba Panie jesteś, schowany, wielki Ty Pan.
Przychodzisz do nas już przez wieki, by ofiarować Siebie nam.

Jakże wymownie ilustruje te właśnie słowa, czy raczej zawartą w nich prawdę, Bożonarodzeniowa Szopka, zbudowana w naszej świątyni. A to wszystko, aby jeszcze bardziej każdemu z nas przybliżyć tajemnicę zejścia Boga do człowieka, aby człowieka przebóstwić, napełnić swoją Boską Miłością. Boże Narodzenie to nie tylko wydarzenie sprzed dwóch tysięcy lat. Boże Narodzenie to rzeczywistość schodzenia Miłości, byśmy Jej doświadczając, stawali się Jej świadkami. Ten wszechmocny Bóg, przyszedł do nas, słabych ludzi, w osobie swojego Syna, Jezusa Chrystusa. W Dzieciątku objawił się Bóg – Miłość. Przyszedł bezbronny, nie używając siły, bo nie chce „zdobywać”, lecz być przyjęty w wolności. To prawda płynąca z każdej Eucharystii, ten sam bezbronny Bóg w kruchym opłatku – kruszynie chleba – a to wszystko, aby zbawić każdego z nas swoją Miłością. Każda Eucharystia jest dla nas Bożym Narodzeniem – ten sam Chrystus zostawił nam Siebie, jako pokarm na codzienność, która przepełniona miłością może zamienić się w wieczność.

Ty, Panie, miłością jesteś. Ty, Panie, kochasz nas! I proszę Ciebie, by tak było wciąż, przez wiele lat.

W imieniu Księdza Proboszcza i swoim pragnę złożyć serdeczne podziękowania: siostrze Helenie za konsekwentne zrealizowanie projektu Szopki, tym, którzy przy tym dziele pomagali: p. Dorocie Gadomskiej, p. Irenie Rębowskiej, panom Grzegorzowi i Tomaszowi Rembowskim, p. Piotrowi Karpińskiemu, p. Adamowi Laskowskiemu, panu elektrykowi, który pomógł podłączyć oświetlenie i wszystkim, którzy w jakikolwiek sposób przyczynili się do powstania naszej Szopki. Podziękowanie również dla s. Heleny i młodzieży z gimnazjum za ubranie choinek i wystrój naszej świątyni na czas Bożego Narodzenia.

ks. Daniel